De Red Lions namen in Peking in 2008 voor het eerst sinds 1976 deel aan de OS. Vier jaar later stonden ze er weer en eindigden knap op een vijfde plaats in het olympisch hockeytoernooi. In Rio mikken ze op een medaille. Wij hadden een gesprek met Arthur Van Doren, Loïck Luypaert, Alexander Hendrickx en Sebastien Dockier net voor hun vertrek vanuit de luchthaven in Zaventem naar de Braziliaanse hoofdstad.
Hockeyspelers Arthur Van Doren, Loïck Luypaert en Alexander Hendrickx spelen in België, Arthur en Alexander bij KHC Dragons en Loïck Luypaert bij Braxgata. Sebastien speelt voor Den Bosch in Nederland. Meerdere Red Lions waren er in Londen en misschien zelfs in Peking ook al bij, voor Arthur, Loïck, Alexander en Sebastien is dit een eerste olympische ervaring.
Onze vier Red Lions begonnen al vrij vroeg met hockeyspelen. “Hockey is vaak een familie geschiedenis.», zegt Loïck Luypaert, «Mijn oudere kozijnen speelden hockey en dus ging ik ook spelen, ik ben er als het ware ingevallen, vanaf mijn drie jaar denk ik.” Het is via hun familie dat Arthur en Sebastien de hockey ontdekten. « Mijn vader speelde en speelt trouwens nog steeds bij Malines, dus ben ik ook met hockey begonnen, ik was 4 jaar,” vult Sebastien aan. Arthur kreeg zijn eerste stick cadeau van zijn oom die bij Herakles speelde toen hij vijf werd.
Bij Alexander lag het iets anders : “Bij mij geen hockeyspelers in de familie. Wij zijn naar Antwerpen gaan wonen toen ik klein was en ons nieuwe huis lag op een paar straten van de hockeyclub. Mijn ouders hebben me daar ingeschreven en sindsdien speel ik hockey !”.
Wat maakt hockey zo boeiend ?
Arthur Van Doren : « Belangrijk en boeiend voor mij is dat het een ploegsport is. Het is boeiend om samen te spelen met je medespelers.”
Loïck Luypaert : « Ja, ik ben het eens met Arthur. In teamverband spelen is echt een meerwaarde. We spelen nu ongeveer 5 jaar samen, echt een hechte ploeg. “
Welk olympisch moment heeft indruk op u gemaakt ?
Loïck Luypaert : «De hockey finale tijdens de Olympische Spelen van Londen in 2000. Een te gekke finale, Nederland tegen Korea. Uiteindelijk wint Nederland ondanks een 3-0 achterstand.
Ik herinner me nog dat ik toen tegen mijn ouders zei dat ik naar de Spelen wou en dat ik er alles aan zou doen om er te geraken. “
Alexander Hendrickx : « Michael Phelps heeft op mij diepe indruk gemaakt en het aantal medailles dat hij behaald heeft – 22 - ongelooflijk!.”
Een pronostiek : wie staat er op het olympisch podium in Rio ?
Arthur Van Doren : « Australië, Nederland, Duitsland, Engeland, Argentinië, Indië en wij, dat is mijn top 7. Wie er pop het podium zal staan, is volgens mij moeilijk te zeggen, iedereen kan daar van iedereen winnen . Iedere match telt en is belangrijk en iedereen zal alles moeten geven. »
Loïck Luypaert : « Daar ben ik niet mee bezig. Wat belangrijk is, is dat we gefocust zijn op onze matchen en van bij het begin in vertrouwen zijn en in het toernooi. “
Sebastien Dockier : « Focussen, het maximum uithalen en we zien wel waar we uitkomen. Er zijn inderdaad verschillende ploegen die zeer sterk zijn en die heel ver kunnen geraken».
Een laatste vraagje : wat zit er in uw Rio valies ?
Loïck Luypaert : «Arthur neemt nooit zijn computer mee, wat nogal vervelend is want hij rekent er dan altijd op mij dat ik de mijne meeneem. Dus : mijn computer. ».
Arthur Van Doren : « Waarom zou ik mijn computer meenemen als jij de jouwe toch altijd mee hebt ? ».
Sebastien Dockier : « Alexander brengt ganser dagen door op Snapchat … hij zal dus wel zijn GSM in zijn valies hebben gestoken. »
Alexander Hendrickx : « Licht overdreven maar ik beken : zonder mijn gsm vertrek ik nooit ! ».
Sebastien Dockier : “(lacht) Vooral nu met die bepaalde nieuwe “game” … «Ik zeker een playstation. »
De Red Lions openen in Rio op zes augustus hun olympisch toernooi tegen Groot-Brittannië. Daarna spelen ze achtereenvolgens tegen Brazilië, Australië, Spanje en Nieuw-Zeeland. De top vier stoot door naar de kwartfinales.
