Laurine Delforge fluit derde keer op rij Olympisch hockey toernooi

Op dinsdag 12 september 2023 maakte de Internationale Hockey Federatie (FIH) de namen bekend van de “Officials” die in Parijs zullen optreden tijdens de Olympische Spelen. Onder hen onze internationale scheidsrechter, Laurine Delforge. In Parijs zal ze deze zomer voor de derde keer op rij het Olympisch hockey toernooi fluiten. Een gesprek. 

Laurine is juriste van opleiding en werkt als Data Protection Lab Lead bij Ask Q, een gespecialiseerd adviesbureau op gebied van bedrijfsbeheer. Ze is ook lid van de commissie ‘officials’ van het BOIC. 

Haar hockey avontuur begon toen ze 6 jaar was. Ze doorliep alle jeugdcategorieën van het nationale team (van U14 tot U21) en is nu de trotse kapitein van Antwerp, waar ze al meer dan 15 jaar speelt en 6 keer Belgisch kampioen is geworden. Ze speelt ook in het nationale team indoorhockey, dat zich recent gekwalificeerd heeft voor het WK van volgend jaar. 

Haar passie als scheidsrechter begon toen ze 15 was. Door het tekort aan vrouwelijke scheidsrechters werd ze al snel opgenomen in het Europese en internationale circuit. Bij iedere internationale match die men fluit kan men omhoogklimmen in een ranking om uiteindelijk de wereldtop te bereiken. Haar eerste cap behaalde ze in 2012. Momenteel staat de teller op 184. 

Op haar palmares: 2 Olympische Spelen (2 finales), 3 wereldbekers (1 finale), 6 Europese bekers (2 finales), 5 Pro Leagues en 5 EHL, en ze is geselecteerd voor Parijs 2024. 

 “Ik werd scheidsrechter door mijn vader, min of meer toevallig. Toen ik als jonge hockeyspeelster op het veld stond had ik soms moeite om me neer te leggen bij de beslissingen van de scheidsrechters. Mijn vader die zelf scheidsrechter was, heeft me op een bepaald ogenblik uitgedaagd om zelf arbiter te worden. Ik ben die uitdaging aangegaan en had al heel snel de microbe te pakken.” 

“Ik hou van de uitdaging. Elke match is voor mij een nieuwe uitdaging. Scheidsrechter zijn is misschien niet meteen een dankbare job, maar een competitie probleemloos afronden, geeft een enorme persoonlijke voldoening. Bovendien heb je veel waardevolle ontmoetingen en leer je veel over jezelf. Het is een heuse levensschool." 

Hoe werkt de procedure om als scheidsrechter geselecteerd te worden voor de Olympische Spelen?, vroegen wij ons af. 

“Je moet slagen in zowel theoretische als praktische examens. Maar scheidsrechter zijn vraagt ook om een scala aan vaardigheden, van regelkennis tot emotiemanagement en een uitstekende fysieke conditie. Het aantal plaatsen op het Olympische toernooi is beperkt...” 

 “Als kind droomde ik ervan om deel te nemen aan de Olympische Spelen, maar als speler, niet als scheidsrechter. Het is zeker niet dezelfde job, maar de trots is wel dezelfde. De Olympische Spelen zijn het ultieme doel voor elke sporter. Of je nu deelneemt als atleet of als scheidsrechter, je moet hard werken en vechten om je plaats te verdienen.” 

“Je raakt er nooit aan gewend om voor de Olympische Spelen te worden geselecteerd. Het is simpelweg het grootste sportevenement ter wereld, de ultieme competitie. De hele wereld kijkt ernaar uit. En Parijs wordt zeker heel bijzonder ook al omdat de Olympische Spelen zo dichtbij zijn.”  

Je tijd goed beheren is cruciaal, voor iedereen. Maar hoe doet een scheidsrechter dat die daarbij ook nog eens competities speelt? Wat is het recept? 

“Soms moet ik moeilijke keuzes maken, maar op sportief gebied staat scheidsrechter zijn voorop. Zonder de steun van mijn werkgever en club zou het moeilijker, zo niet onmogelijk zijn om alles te combineren. Het merendeel van mijn vakantiedagen wordt gebruikt voor toernooien. Het antwoord is ‘passie’. 

“Het spelen van hockey helpt zeker als scheidsrechter, en omgekeerd ook. Als atleet moet je de regels kennen. Als scheidsrechter helpt het spelen me om beter te begrijpen wat een atleet probeert te doen en helpt het om empathie te tonen voor bepaalde emotionele reacties.” 

Laurine Delforge fluit ook mannenwedstrijden. Op internationaal niveau mag een vrouw nog maar recentelijk mannenwedstrijden fluiten. In België is het al langer gebruikelijk. 

“Er is wel wat verschil in het fluiten bij mannen. Vooral dan de snelheid van uitvoering. De manier van emotie-management kan ook wel eens verschillen. Voor de rest gaat het over dezelfde sport en zijn de regels dezelfde. Ik vind het boeiend om af te wisselen, om de uitdagingen - en het plezier - te variëren." 

Tot slot een laatste vraag, een pronostiek voor de Red Panthers en de Red Lions in Parijs? 

“Als scheidsrechter vermijd ik liever pronostieken 😉 Maar ik wens beide teams natuurlijk het allerbeste toe! En ik zal op de eerste rij staan om hen te zien schitteren!”