Logo of Team Belgium

Het parcours van Raheleh Asemani is er een van vastberadenheid, moed en hoop. Haar verhaal begint in Iran, waar ze als jonge taekwondoka haar eerste stappen zette in de sport. Een familiebezoek bracht haar naar België, waar ze besloot te blijven en waar ze haar sportieve carrière verderzette bij Taekwondo Vlaanderen.  

In de beginperiode was niets vanzelfsprekend. Als vluchtelinge zonder nationaliteit mocht ze wel deelnemen aan reguliere toernooien, maar de grote internationale competities bleven buiten bereik. Toch bleef ze trainen, met het oog op haar droom: ooit deelnemen aan de Olympische Spelen. 

"Ik heb veel moeilijke momenten gekend," vertelt ze. "Een maand voor het kwalificatietoernooi voor de Olympische Spelen ben ik zelfs gestopt. Ik dacht dat ik mijn doel niet kon bereiken, want ik had geen nationaliteit. Maar na een maand ben ik toch opnieuw begonnen. Ik had geen zekerheid, alleen hoop." Die hoop werd beloond. Raheleh won het kwalificatietoernooi en kreeg de unieke kans om te kiezen: zou ze deelnemen met het vluchtelingenteam of als atleet van Team Belgium? Haar keuze viel op België. 

"Ik trainde al drie jaar bij Taekwondo Vlaanderen en kreeg daar altijd steun. Voor mij voelde België als thuis. Het was een goede keuze om met België naar de Spelen te gaan. Het voelt beter om een land te hebben waar je bij hoort." 

In Rio 2016 schreef ze geschiedenis door België te vertegenwoordigen als voormalig vluchtelinge. Hoewel ze de strijd om brons verloor in een zinderende ‘golden point’-wedstrijd, verliet ze het toernooi met een belangrijke les. "Ik verloor omdat ik een vuistslag probeerde, iets wat ik nog nooit had gebruikt in competitie. Maar na die wedstrijd heb ik mijn vuisttechniek verbeterd. Later heb ik veel medailles gewonnen op EK’s en Grand Prix’s, net door die vuist. Nu is mijn vinger een beetje kapot van al die vuistslagen, maar ik ben blij dat ik dat heb geleerd." 

Voor Raheleh is sport meer dan competitie: het is een brug tussen culturen, een houvast in moeilijke tijden en een universele taal. Bij haar aankomst in België sprak ze geen Nederlands, geen Frans en haar Engels was beperkt. Toch kon ze via sport vrienden maken. "Sport was mijn universele taal," vertelt ze. "Via taekwondo kon ik contact maken. Het gaf me kracht en moed op momenten dat ik het wilde opgeven." 

Die kracht zet ze intussen ook in voor anderen. Toen ze zich niet kon kwalificeren voor de Olympische Spelen in Parijs 2024, besloot ze Sarah Chaâri volledig te steunen in haar tocht naar Parijs. Sarah schreef geschiedenis door brons te winnen in het taekwondo. "Ik ben ongelooflijk trots op Sarah. Wat ze bereikt heeft op de Olympische Spelen en in haar carrière is echt indrukwekkend. Ze laat zien dat Belgisch taekwondo op wereldniveau staat." 

Op World Refugee Day staat Raheleh Asemani symbool voor veerkracht, hoop en de kracht van sport. Haar parcours – van vluchteling tot Olympiër – toont wat mogelijk is met doorzettingsvermogen en geloof in jezelf.