Tim Brys en Niels Van Zandweghe eindigden op de vijfde plaats in de olympische finale van de lichte dubbeltwee. De twee roeiers konden naar eigen zeggen niet voluit hun kansen verdedigen in wat hun laatste race als koppel was.
De Belgian Sharks roeiden hun finale in de Sea Forest Waterway vanuit de ongunstige baan zes. Daar moesten ze, in tegenstelling tot hun concurrenten, vol in de wind roeien. "We hebben niet het gevoel dat we geklopt zijn op een eerlijke manier", reageerde Van Zandweghe.
"Normaal versnellen wij aan de 1.000 meter (halfweg, red), in de reeksen roeiden wij ook de snelste tweede helft van iedereen, dat is onze sterkte. Maar vandaag zie je de duo's in de andere banen, die uit wind liggen, gewoon wegschuiven. Dat is heel moeilijk om mee om te gaan als topsporter. Wij hebben zoveel opgeofferd met veel stages, lange periodes van huis, en dan word je zo 'beloond'. Het blijft een buitensport maar toch, dit is heel jammer. Ik heb niet het gevoel dat we op onze waarde geklopt zijn, maar wel door externe omstandigheden. Dit zal even nodig hebben om te kunnen plaatsen."
"Dit was de best mogelijke race in die baan", stelde Brys. "We leven van het gevecht met andere ploegen en dat hebben we vandaag nooit kunnen doen. Zelf hebben we een goeie race gevaren, het was een wereld van verschil met gisteren. We waren vandaag een echt team. Maar we konden onze 'pushes' niet doorzetten, en dat hebben we nog nooit meegemaakt. Ligt het aan de baan? Waarschijnlijk wel ja. Maar ik ben trots op de race die we hebben geroeid."
"De weersomstandigheden waren niet echt fair. Ik wil het niet als een excuus inroepen, maar het is zo. De Tsjechen (vierde in de finale, red) verslaan ons vandaag voor het eerst in vijf jaar terwijl de jongens alles hebben gegeven wat ze hadden. Ze konden echt niet meer. Dat wil toch iets zeggen over de baan", reageerde Frans Claes, coach van de Belgian Sharks.
Brys en Van Zandweghe wisten dat de Ierse wereldkampioenen McCarthy en Donovan en de Duitsers Rommelmann en Osborne waarschijnlijk te sterk zouden zijn. Die wonnen ook zilver en goud. "Maar achter hen mikten we op plaatsen drie tot vijf, en vooral op drie", zegt Claes. "Met de Italianen (Oppo en Ruta, goed voor brons) is het altijd een gevecht tot op de streep en dat kon vandaag niet. Dat zorgt een beetje voor frustratie. Als je in baan zes ligt en de wind blaast zoals nu richting de baan, dan is dat altijd een nadeel. Maar goed, het is een buitensport en we moeten dit aanvaarden."
Voor Brys en Van Zandweghe was de olympische finale het orgelpunt van een samenwerking die ruim vijf jaar duurde. Ze gaan nu elk hun eigen weg. Bruggeling Van Zandweghe blijft zeker in het roeien en gaat op zoek naar een nieuwe partner voor de lichte dubbeltwee, Gentenaar Brys heeft de knoop over zijn toekomst nog niet doorgehakt.
Hij is opgelucht dat hij niet langer het continue gevecht tegen de weegschaal moet voeren. "Het was hier mijn laatste weging. De lichtgewichtcategorie zit er voor mij niet meer in. Het is ook niet meer gezond. Ik heb mijn lichaam vijf, zes jaar gepusht om dit vol te houden. Met vier procent lichaamsvet is dat niet langer haalbaar. Het lijkt me een leuke uitdaging om af te tasten wat er nog kan in het roeien."
Niels Van Zandweghe liet na de finale overigens lang op zich wachten. Hij zat een hele poos bij de dopingcontrole. "Iemand was vergeten een handtekening te zetten waardoor ik er een half uur moest wachten. Het was overigens al de tweede keer. De perceptie van Japan is dat alles hier perfect op wieltjes loopt maar de persoonlijke ervaring is dat het vooral georganiseerde chaos is. In België doen ze dat toch beter. Maar de treinen rijden hier blijkbaar wel op tijd (lacht)."
Belga