BOIC-mediapartner Sporza had tijdens deze bizarre tijden een gesprek met Kim Meylemans. Ze was op reis met haar vriendin toen het COVID-19 virus uitbrak. Haar opbouw naar volgend seizoen startte Kim Meylemans op een strand in Panama.
62 dagen. Zo lang zat Kim Meylemans vast in Panama. Ze was er op reis met haar vriendin toen het coronavirus uitbrak. Terug in België geraken bleek een hele klus. Maar midden mei is het eindelijk gelukt. "Maar af en toe dacht ik: hoe geraak ik hier ooit weg?", doet Meylemans haar straffe verhaal.
Op 11 maart vertrokken Kim Meylemans en haar vriendin Sara Dagenais-Everell op een 12-daagse reis naar Panama. Maar na 5 dagen brak het coronavirus uit en ging Panama in lockdown. 62 dagen na vertrek is ze eindelijk weer in het land.
"Vanaf de eerste dag dat er patiënten waren, ging Panama volledig in lockdown. Ik snap die reactie ook wel: Panama heeft maar 200 bedden beschikbaar voor intensieve zorg en dat voor de hele bevolking", blikt Meylemans terug bij aankomst in België. "Alles veranderde plots en de luchthaven ging dicht. Eerst voor een maand en daarna nog eens 30 dagen extra."
"Onze enige mogelijkheid was terugkomen met een repatriëringsvlucht. Maar België organiseerde er geen naar Panama, omdat er te weinig "gevaar" was. Andere, gevaarlijkere locaties kregen voorrang. Dat begrijp ik ook, maar dan denk je toch even: "Hoe geraak ik hier ooit weg?""
"We dachten regelmatig een vlucht te hebben, maar die werd dan toch nog geschrapt. Tot we dan uiteindelijk uitgekozen werden om een repatriëringsvlucht naar Frankrijk te nemen. 800 mensen wilden mee met die vlucht, maar slechts 300 daarvan konden effectief mee."
"We kwamen heel blij aan op de luchthaven, maar na 3 uur buiten wachten in 35 graden kregen we door dat er iets mis was. Blijkbaar had Frankrijk precies op die dag beslist dat in het vliegtuig tussen verschillende personen één stoeltje vrij moest zijn."
"Ons vliegtuig was volgeboekt en dat betekende dat de helft ineens niet meer mee mocht op de vlucht. Wij behoorden tot de mensen die niet meekonden."
"Gelukkig lukte het iets later uiteindelijk wel. De opluchting was toch groot dat we - na 62 dagen - zouden thuisgeraken. Na thuiskomst moesten we wel twee weken in quarantaine blijven, we zijn niet getest op het coronavirus."
Trainen met boomstammen als gewichten
Kim Meylemans en haar vriendin hebben er dus een heel avontuur opzitten. Hoe hebben ze die 2 maanden in Panama beleefd?
"De maatregelen zijn er heel streng. Vrouwen mogen enkel op maandag, woensdag en vrijdag naar buiten. De mannen op dinsdag, donderdag en zaterdag. Dat gaat dan ook nog eens volgens een "uurslot" op basis van je paspoort. Het laatste nummer van mijn paspoort is 4, dus ik mocht buiten van 15.30u tot 17.30u."
"Maar we hebben ons nooit onveilig gevoeld. Ik heb astma, dus dat speelde wel mee in mijn achterhoofd. Maar we zaten in het midden van de jungle op een strand, dus het risico om besmet te raken was minimaal."
“We hadden geluk met ons hotel. We zaten daar op een gegeven moment alleen en moesten maar 100 euro betalen per week. Trainen kon ook nog, de eerste weken was dat op het strand met boomstammen als gewichten. Het was echt Robinson Crusoe-stijl."
"Het is uiteindelijk een superpositief verhaal. Het heeft iets te lang geduurd, maar we hebben veel geleerd. Het is een avontuur geweest. De mensen waren heel behulpzaam, ik heb Panama echt in mijn hart gesloten."