Logo of Team Belgium

We spraken met Hanne Claes, sprintster en meervoudig nationaal kampioene op de 200m en de 400m horden. Op de Europese kampioenschappen van 2018 in Berlijn eindigde ze als vierde op de 400m horden en op de 4x400m estafette met de Belgian Cheetahs. Op dit laatste onderdeel is zij zowel indoor, outdoor als voor gemengde teams Belgisch mederecordhoudster.

Waarom ben je aan atletiek (en niet een andere sport) begonnen?

Ik heb in Costa Rica gewoond tot ik 6 jaar was. Er was vooral voetbal, en voetbal was alleen voor jongens. Zodra ik terug in België was, moedigde mijn mama me aan om een sport kiezen als hobby. Het maakte niet uit welke sport. Ik heb verschillende sporten geprobeerd (tennis, dansen, turnen …) maar geen enkele sport hield ik lang vol.

Toen ik ongeveer 12 jaar was, geraakte ik geïnspireerd door mijn mama. Zij liep elk jaar de 20km door Brussel en wij gingen supporteren met de familie. Telkens won Marleen Renders (olympisch atlete en marathonspecialiste) de wedstrijd en ik keek enorm naar haar op. Dus ik wou atletiek gaan doen, meer zelfs, ik wou marathons lopen en even goed worden als Marleen Renders. Mijn eerste atletiektraining was een groot succes, ik had direct vriendinnetjes en ik had goed afgezien en was moe na de training (een belangrijke vereiste voor mij). Maar mijn marathondroom werd al snel opgeborgen omdat ik direct in de groep van sprint en horden werd gezet. Gelukkig maar!

Hoe ga je om met stress? Denk je dat vrouwen daar op een andere manier mee omgaan dan mannen?

De kunst is om stress te gebruiken als een positief signaal. Stress wordt dan ‘excitement’. Stress stoomt je lichaam en geest klaar voor een belangrijk moment. Onder stress presteer ik altijd beter. Te veel stress kan dan weer een verlammend effect hebben. Iedereen is daar ook anders in.

Als ik voel dat er stress opkomt, visualiseer ik mijn wedstrijd. Dit geeft me een gevoel van controle en rust. Ik weet op elk moment van mijn wedstrijd wat ik moet doen, waardoor ik niet gefocust ben op het resultaat (een tijd, plaats …), maar op het proces (op wat ik moet doen). Daardoor valt er een grote druk weg. Ademhalingsoefeningen helpen mij ook om te kalmeren. Hierdoor breng ik mijn focus op mijn lichamelijke sensaties.

Hanne Claes pictured during the Diamond League meeting in Brussels

Ik denk niet dat mannen en vrouwen anders reageren op stress. Ik denk wel dat het individueel heel verschillend is. Het belangrijkste hierbij is dat iedereen voor zichzelf weet hoe om te gaan met stress. Stress is ook heel situatiegebonden. Sommige atleten voelen bij een bepaalde situatie geen stress, zelfs niet bij een finale op een wereldkampioenschap, maar bezwijken onder stress als ze een presentatie moeten geven voor een groot publiek.

Zijn vrouwen mentaal even sterk als mannen?

Vrouwen zijn zeker mentaal even sterk als mannen. Vaak wordt gedacht dat mentaal sterke mensen geen emoties uiten (het klassieke mannelijke imago). Dat is niet zo. Iedereen ervaart emoties en door ze te uiten en ze een plaats te geven, creëer je juist een grotere mentale veerkracht.

Emoties beïnvloeden onze gedachten en de manier waarop we ons gedragen, daarom kan je ze beter niet negeren. Mentale weerbaarheid is iets wat je moet opbouwen/trainen en is opnieuw individueel verschillend. Het gaat over opstaan na tegenslagen, het leren omgaan met moeilijke gebeurtenissen in je leven (het ombuigen van negatieve gedachten, energiemanagement, hoe je reageert in bepaalde situaties …). Dus ik zie geen reden waarom mannen mentaal sterker zouden zijn dan vrouwen, het verschil wordt gemaakt in hoe hard jij wil werken aan jezelf!

Heb je op topniveau vrouwelijke coaches (gehad)?

Er zijn jammer genoeg weinig vrouwelijke coaches in de atletiek. Het merendeel zijn nog altijd mannen. Ik heb een vrouwelijke coach gehad toen ik 15-17 jaar was en ze is voor mij nog altijd de beste coach die ik heb gehad op persoonlijk vlak. Ze begreep me door en door en ik kon alles met haar bespreken. Ze gaf me zoveel zelfvertrouwen waardoor ik mezelf kon overtreffen.

Hanne Claes

Op een zeker moment is ze gestopt omdat ze haar privé -en werkleven niet kon combineren met coaching. Clubcoaches krijgen vaak maar een kleine vergoeding en de trainingen waren vaak ’s avonds na het werk. Toen ze haar eerste kindje kreeg, werd de combinatie te zwaar. Wat natuurlijk heel begrijpelijk is.

De coach van de Belgian Cheetahs is ook een vrouw, namelijk Carole Bam a.k.a ‘mama Cheetah’. We zijn een heel hecht team, een groepje vriendinnen en zij maakt daar deel van uit. Ze is een topcoach en heeft hard moeten knokken om te staan waar ze nu staat. Ze wordt heel erg gewaardeerd als coach en we kunnen altijd bij haar terecht.

Denk je dat (mannelijke) coaches de specifieke kenmerken van een vrouwelijke atlete, bijvoorbeeld op het vlak van hormonen, begrijpen en daarop bijvoorbeeld trainingsschema’s afstemmen?

Ik denk dat de meeste coaches het belang van de menstruele cyclus onderschatten en onvoldoende kennis hebben over de invloed van hormonen op sportieve prestaties en blessures. Maar ik geloof erin dat met de juiste informatie en een goede communicatie het wel mogelijk is om het trainingsschema hierop aan te passen.

Hanne Claes

Een mooi voorbeeld hiervan is het vrouwenvoetbalteam van Chelsea FC (Verenigd Koninkrijk). In dit team worden de individuele trainingsschema’s van de spelers afgestemd op de fasen van hun menstruatiecyclus. Men is er namelijk van overtuigd dat het rekening houden met de menstruatiecyclus in de trainings- en voedingsschema's kan helpen om de gewichtsschommelingen te beheersen waarmee atleten tijdens bepaalde fasen van hun cyclus vaak te maken krijgen. De schommelingen in de hormonencyclus beïnvloeden ook de gevoeligheid voor de speelsters voor blessures aan de weke delen. Zo worden bijvoorbeeld voorste-kruisbandletsels in verband gebracht met de menstruatiecyclus.

Wat hoop je nog te bereiken in je actieve carrière?

Ik zou graag de finale lopen op de Olympische Spelen en een Europese medaille halen. Individueel en/of met de Belgian Cheetahs.

Weet je al wat je na je atletiekloopbaan gaat doen?

Ik heb nog geen concrete plannen. Ik zou graag een paar jaar in het buitenland willen wonen en werken. Een eigen bedrijfje spreekt me ook wel aan, waarschijnlijk iets sportgerelateerd. En een kindje krijgen, mama worden.