De Red Lions werden tweede op het wereldkampioenschap in het hockey. In de finale in het Indiase Bhubaneswar won Duitsland na shoot-outs met 5-4 van België. Na de reguliere speeltijd stond het 3-3.
Dit resultaat mag zeker geen afbreuk doen aan de uitzonderlijke prestaties van een groep die al jaren vrijwel onveranderd is gebleven en in tien jaar tijd acht belangrijke medailles heeft gewonnen.
In de Belgische sport zijn de resultaten van de Red Lions niet te vergelijken. In de afgelopen tien jaar wonnen zij vier medailles op het wereldtoneel, één minder dan alle andere Belgische Olympische teamsporten samen in de geschiedenis.
Voetbal heeft drie medailles gewonnen, een bronzen op het WK 2018 en twee Olympische podiumplaatsen met goud in 1920 en brons in 1900. Vrouwenhockey heeft een bronzen medaille op het WK van 1978, evenals 3x3 basketbal voor vrouwen op het WK van 2014, toen de toen nog niet-Olympische sport nog in de kinderschoenen stond.
En als je de vier continentale medailles van de Red Lions sinds 2013 optelt met goud (2019), zilver (2013, 2017) en brons (2019), zijn de cijfers nog onthutsender.
Deze groep, waarvan het rooster tussen nu en de Olympische Spelen van 2024 naar verwachting niet zal worden gewijzigd, heeft zijn zinnen al gezet op Parijs om een van de beste hockeyteams uit de geschiedenis te worden.
De Red Lions zouden dan de WK-Olympisch-Wereldbeker-trible van Nederland (1996-1998-2000), de twee wereldtitels (2002, 2006) en Olympische titels (2008, 2012) van Duitsland in tien jaar tijd of de acht Olympische titels van India, waarvan zes op rij tussen 1928 en 1956, kunnen evenaren. "We moeten doorgaan met deze groep", zei Loïck Luypaert aan de vooravond van de finale.
Belga